Ik kan hier zijn wie ik ben

Er hangt een gemoedelijke sfeer in ‘Het Boshuisje’ op vakantiepark De Luttenberg, een van de accommodaties van Buurtboerderij Het Oosterbroek. Bij binnenkomst komt de zoete geur van vers gemaakte stoofpeertjes je tegemoet. Daar is de groep deze ochtend druk mee bezig geweest. Het is de dagbesteding van Riek, Tiny, Annemie en Hetty. Of eigenlijk hun ‘dagje naar de camping’ zoals ze het zelf noemen. Alle vier de dames zitten in het beginstadium van dementie en komen hier voor wat extra steun en begeleiding, maar vooral ook voor een leuke dag met ‘lotgenoten’. Want ook al zijn ze soms wat vergeetachtig, leven met dementie kan nog steeds heel leuk zijn.

Steeds weer iets om naar uit te kijken

Terwijl Tiny en Annemie al jaren in het Boshuisje komen, zijn Riek en Hetty hier nog maar pas. Hetty vertelt: “Ik vind het prettig hier. Het is fijn om te weten dat je niet de enige bent.” Riek knikt instemmend en beaamt dat. “Ik ben hier nog maar een paar keer geweest, maar ik voel me al wel thuis. We zitten hier allemaal in hetzelfde schuitje want, we hebben allemaal hetzelfde. Daar houd je rekening mee met elkaar.” De dames wonen allemaal nog zelfstandig thuis en zijn hier via een verwijzing van hun huisarts of casemanager. Confronterend, maar wel noodzakelijk volgens de dames. “Als je het gevoel van vergeetachtig zijn maar blijft wegstoppen, kom je er nooit uit,” vertelt Tiny. Annemie vult aan: “Het is goed dat je voor het feit wordt gezet.” Inmiddels komt zij al ruim twee jaar bij de Buurtboerderij. De dagjes weg van huis doen haar goed. Helemaal tijdens de lockdowns van de afgelopen jaren. “Dankzij mijn dagen hier, kwam ik ook door het alleen thuiszitten tijdens de coronapandemie. Ik had steeds iets om weer naar uit te kijken.”

Open over dementie

Tijdens hun dagen in ‘Het Boshuisje’, worden er steeds andere dingen ondernomen. Vanwege corona komen de dames nu alleen op het vakantiepark, maar normaal gesproken rouleert dit met de Buurtboerderij Het Oosterbroek. De activiteiten zijn vaak met elkaar in groepsverband, maar als er behoefte is om even alleen te zijn, is hier ook ruimte voor. “We lachen hier nooit, nee toch?”, vraagt Tiny. Het duurt maar even of de groep barst in lachen uit. “Als je maar plezier hebt”, vervolgt ze lachend. “En ik heb het heel erg naar mijn zin hier”. Natuurlijk zijn er ook minder leuke momenten. “Het is wel vervelend dat je dingen vergeet,” vertelt Riek. Je denkt ook van jezelf dat het wel mee valt, terwijl dat dus eigenlijk niet zo is.” Toch heeft acceptatie van de situatie de dames veel rust gebracht. Hetty vertelt: “Als je kan aangeven dat je vergeetachtig bent, houden mensen ook rekening met je. De eerste keer dat ik iemand erop wees dat ik dementie heb, vond ik moeilijk. Maar de reactie was hartstikke goed. Sindsdien heb ik er geen problemen meer mee. Ik heb hier zelf ook niet om gevraagd, het overkomt je.”

En precies zo is het. Dementie overkomt je. Sterker nog, één op de vijf Nederlanders krijgt dementie. Gelukkig zijn er in onze gemeente een heleboel plekken waar je terecht kan met vragen of voor hulp. Maar ook om eens te praten met lotgenoten, zoals deze dames op de Buurtboerderij. Dat is een tip die ze anderen graag willen meegeven. Tiny: “Door erover te praten en te vertellen, krijg je veel meer begrip uit je omgeving. Daardoor kan ik écht zijn wie ik ben. En dat is heel erg fijn.”

Buurtboerderij Het Oosterbroek

Buurtboerderij ‘Het Oosterbroek’ is een historische boerderij en ligt in het buitengebied van Luttenberg (gemeente Raalte). De Buurt(zorg)-boerderij biedt ondersteuning aan kwetsbare inwoners uit de gemeente Raalte en omliggende gemeenten. In het bijzonder aan (jonge) mensen met beginnende dementie en hun mantelzorger. Voor meer informatie over de Buurtboerderij: